In het kerstzonnetje; Riekie den Brok

Het is de dag voor kerstmis als we al vroeg in de ochtend bloemstukjes en kerststollen in de auto staan de laden. Een drukke dag, met een strakke planning voor onze kerstzonnetjes. De eerste is gelukkig dichtbij, al weten we niet precies op welk nummer we moeten zijn. De initiatiefneemster heeft wel haar eigen huisnummer doorgeven, en doorgegeven dat het om de buurvrouw Riekie gaat. Maar ja, op welk huisnummer ze precies woont wisten we toen nog niet. Via, via en enkele deurbellen later hebben we toch achterhaald waar we moeten zijn. Wat blijkt?

Er is niemand thuis. Dat begint goed vanochtend, na 15 minuten is onze strakke tijdplanning al niet meer actueel. ’s Middags keren we terug op hetzelfde adres en wordt er gelukkig wel open gemaakt.

En als we vertellen dat we voor Riekie komen, vraagt haar man Gerard om hem te volgen naar de huiskamer. Met kerststuk en kerststol lopen we verder, en vrijwel direct roept Riekie, “och, dat meen je toch niet, ik heb nog niks aan kant, sorry voor de rommel”. Wij zien niet over welke rommel ze heeft, en stellen ons direct aan haar en de twee aanwezige kleinzonen voor.

“Och wat mooi, nou krijg ik zelf eens een keertje bloemen”, zegt ze, en direct vraagt ze wat we te drinken willen, koffie, of iets fris? Of lusten jullie liever een kom lekkere soep? Ha ha, precies zoals Ineke (de buurbrouw van enkele huizen verder) ons had doorgegeven. Riekie en Gerard zijn er graag voor anderen, en een flink aantal wijkbewoners genieten maar al te graag van een praatje, een bloemetje, of een portie eten als Riekie weer eens te veel heeft gekookt.

Maar ook als iemand met de auto moet worden gebracht of voor zomaar effe een praatje kunnen vele buurtbewoners vaak rekenen op dit energieke echtpaar. En zoals ook vandaag, hebben ze vaak de kleinkinderen over de vloer. Die zich overigens keurig netjes op de bank vermaken met hun elektronische gadgets.

Als we de glazen ijsthee leeg hebben probeert ze toch nog effe of we echt geen soep hoeven, en bedanken we vriendelijk. Ook de twee kleindochters komen nog effe bij opa en oma op bezoek. “Je moet wel effe app-en dat we hier zijn”, zegt de oudste. Fijn als de kinderen in de buurt wonen, dan is er veel aanloop. En daar genieten Gerard en RIekie duidelijk van. Of eigenlijk moeten we zeggen oma Kiekie. Zo kent iedereen haar hier in de buurt. “Nee, onze plannen om naar het Reut te verhuizen zitten in de ijskast, we blijven lekker hier wonen, we hebben het goed naar onze zin”, zegt Gerard nog.

Als we een foto willen schieten moet Riekie toch eerst nog effe voor de spiegel kijken of alles goed zit, en gezien de stralende foto is dat zeker gelukt. Dan is het toch tijd om weer verder te gaan. Namens buurvrouw Ineke Mulders, en namens Mooi Berghem wensen wij echtpaar d’n Brok nog hele fijne feestdagen en een gelukkig 2019. Effe later staan we weer op de pachthoeve, op naar het volgende kerstzonnetje.

Goed om te zien dat er nog genoeg mensen zijn die verder kijken dan alleen hun eigen voordeur.
Alvast hele fijne feestdagen Gerard en Riekie!