In het kerstzonnetje, Mieke van Hek

Zo.., eens een keertje geen sneeuw of vorst maar heerlijk hollands regenweer als we deze avond op stap gaan. En ver hoeven we niet te rijden, want midden in ‘ouw berruge’ in de Bernhardstraat weten we met veel moeite het juiste huisnummer te vinden. Er wordt onverwacht snel open gedaan, en we worden door aangeefster Thea den brok snel door gestuurd naar de kamer. Het blijkt een volkomen verrassing voor bewoonster Mieke van Hek.

We breken snel het ijs door ons netjes voor te stellen, terwijl we haar een mooi kerststuk en een kerststol overhandigen. En ze glunderd al helemaal als we uitleggen dat haar buurvrouw Thea den Brok zo attent was om haar op te geven voor ‘een kerstzonnetje’.

Mieke vraagt of we iets te drinken lusten, en samen met Thea regelt ze een glaasje fris terwijl wij even aan de eettafel plaatsnemen. Zonder dat we iets hoeven vragen vertelt Mieke dat ze al 20 jaar hier in Berghem woont, en dat ze zo gelukkig is met haar buurvrouw Thea. Ons kent ze niet, maar ze is naar eigen zeggen dan ook geen echte Bergse. Ze komt uit Son en Breugel.

Ze is ook niet zo’n verenigingsmens vertelt ze, maar heeft hier in Berghem wel jarenlang in de kerk gewerkt, voor die lieve pastoor ‘van Genugten’. En ze heeft ook nog zo’n 10 jaar bij de Zonnebloem geholpen hier in Berghem. Mieke leerde haar partner Jan Verhoeven kennen, en die nam haar mee naar Berghem.

Ze vertelt dat haar partner Jan sinds enkele maanden in Schaijk woont in de Nieuwe Hoeve. Hij heeft dementie, en ondanks dat ze het samen wel leken te redden moest ze een tijdje geleden toch instemmen met het feit dat hij niet meer thuis kon wonen. “En dat vindt ik nog steeds het ergste, want als ik zelf wat fitter was geweest had ik ‘m nog gewoon thuis gehad hoor”, benadrukt ze ons.

Mieke bezoekt haar partner zoveel ze kan, maar is daarbij altijd afhankelijk van anderen. Gelukkig wonen de kinderen van Jan wel in de buurt, want haar familie en vrienden zitten veelal ver uit de regio. Ze belooft ons de kerststol samen met Jan op te smikkelen, en ze benadrukt nog even dat we goed moeten vermelden hoe blij ze is met een buurvrouw als Thea. Ze kan zich dan ook helemaal vinden in onze stelling beter een goeie buur dan een verre vriend.

Terwijl we haar fijne feestdagen wensen en haar en thea bedanken voor de gastvrijheid, laat ze ons uit.  "Houdoe war, roepen we haar nog na",  om vervolgens in te stappen  op weg naar het volgende kerstzonnetje.