Vandaag zetten wij in het zonnetje, Alwin van Dijk

Aangezien hij normaal gesproken het merendeel van zijn tijd in Berghem doorbrengt hoef je alleen maar effe bij de Berchplaets binnen te lopen om ‘m te spreken. Maar dat is de afgelopen weken wel effe anders. Hij is herstellende van een operatie aan zijn rechterbeen en als hij niet aan het rusten is dan is hij druk met revalideren. Dus voor vandaag hebben we toch maar effe een afspraak gemaakt met deze altijd drukke horecatijger. In de ochtend bellen we, zoals afgesproken, aan op de Berghemseweg. Gerrie maakt de voordeur open en dirigeert ons vriendelijk naar de binnentuin.

Alwin zit in een hoekje met z’n been omhoog te genieten van de eerste zonnestralen in de binnentuin. “Hey mannen, goeiemorgen, leuk dat jullie d’r zijn”, roept ie gelijk en voordat hij overeind kan komen geven we hem onze mega-fruitschaal in z’n handen. “Goejendag, da’s echt unne flinke”, zegt ie glimlachend, terwijl hij met de schaal op z’n slip noodgedwongen maar even blijft zitten.

Gastvrijheid voorop bij de familie van Dijk. Want voor we ook maar een stoel kunnen pakken staat zijn vrouw Rita al met de koffie en een flinke schaal koeken klaar. En nadat ze voor ons en voor Alwin koffie inschenkt, komt ze d’r ook bij zitten. “Als jullie dat tenminste goed vinden”, vraagt ze lachend. En of we dat goed vinden! Want hoewel we speciaal voor Alwin komen om hem in het zonnetje te zetten, willen we natuurlijk ook het een en ander weten over de plannen van “Tante Toetje”. Zoals iedereen van Alwin weet heeft hij aan een half woord genoeg, dus vrijwel onmiddellijk steekt hij van wal over de voorgenomen horecauitbreiding.

"Ja, ge zult het verhaal wel in de krant hebben gelezen. Het stond precies beschreven zoals het ook echt is. We maken gewoon het contract in de Berchplaets af", terwijl ondertussen ons Rita de gang van zaken bij Tante Toetje voor haar rekening neemt. En dan kunnen we over een paar jaar, dan ben ik ook al 53 zegt Alwin, mooi met het cafe verder. Met de aanzienlijk minder werkuren die dan nodig zijn hopen we het mooi tot ons pensioen uit te zingen.

Hoezo trouwens Tante Toetje, vragen we. "Nou, da’s niet zo moeilijk", zegt Rita. "Onze Tom, mijn neef, noemde me vanaf het moment dat hij kon praten al tante Toetje. En dat doet hij trouwens nog steeds", zegt ze d’r glimlachend achteraan. "Dus toen Alwin en ik aan het brainstormen waren over de naam van het cafe waren we d’r ook al snel uit".
Uit alles blijkt dat Rita niet kan wachten om aan de slag te gaan in de nieuwe horecauitdaging. De eerste voorbereidingen, het papierwerk, is de deur uit, en inderdaad er zijn zelfs al aanvragen voor enkele feestjes geboekt. Medio augustus hopen ze dan Tante Toetje officieel te kunnen openen.

Terwijl Rita de koffie en de koeken verruild voor kaasjes, worstjes en augurken en ons iets fris inschenkt bedenken we dat we eigenlijk kwamen voor Alwin, om hem een steuntje in de rug te bieden bij z’n herstel. “Hoe is het er trouwens mee”, vragen we, om het gesprek een andere wending te geven. "Nou, zegt ie, ik mag zeker niet klagen. Ik vind dat ik al heel wat winst geboekt heb met bewegen en zo". En terwijl ie dat zegt laat hij door zijn knie te buigen, zien dat het inderdaad zo is. Samen met therapeut Geert van Rodijnen heeft hij een traject uitgestippeld, zodat hij binnenkort weer normaal uit de voeten kan. “En da moet ook”, zegt hij, "want in september komt m’n andere been aan de beurt".

Hij mag met z'n been nog niet zwemmen, maar hij hoopt snel op een hometrainer aan de slag te kunnen, zodat hij het herstel zelf ook nog iets kan versnellen. En dan komt z’n drukke baasje weer effe boven, want hij heeft het in z’n hoofd nog kei druk met van alles te regelen. Uurst vanalles vur de kermis, en dan viert hij in augustus zijn 50e verjaardag ."Dan zijn we in november ook nog 25 jaar getrouwd, dat moet ook een mooi feestje worden", zegt ie lachend.

Het is ergens wel gek om ‘m zo te zien, zoals altijd vol met plannen, van alles druk aan het regelen, maar nu met het verschil dat hij gewoon op zunne stoel blijft zitten. Een ding is zeker, met Alwin in de buurt hoef je je niet snel te vervelen, want hij weet steeds weer verrassend voor de dag te komen. En daar kan zijn eigen ‘zustertje'  Rita over meepraten.

Zij gaat ondertussen de hond even uitlaten en wij moeten helaas ook weer aan de slag. We wensen Alwin namens MooiBerghem.nl en de rest van Berghem heel veel sterkte met zijn herstel toe, en beloven dat we snel bij Tante Toetje binnenlopen. Met “Blijf maar lekker zitten”, staan we effe later weer op de stoep van de Berghemseweg. “Bedankt war”, roept Gerrie ons nog na, terwijl ze druk in de tuin aan het werk is.