Vandaag in het kerstzonnetje: Francis Houben
Als we voor dit kerstzonnetje op pad gaan is het letterlijk en figuurlijk een van die donkere dagen voor de kerst. Het is dan ook rond 19.30 uur als we de auto parkeren in de Ploeg. Als vanzelf vallen onze ogen op een huis waar in het licht van de carport 3 meiden met kerstmutsen ons ogenschijnlijk op staan te wachten. En waarempel, ze staan voor het huis waar wij hebben afgesproken met huisvrienden Angelica Cornelissen en haar man. Aanbellen hoeft niet, want de meiden gaan ons giechelend voor naar binnen. Diegene die we komen verrassen, Francis Houben, komt onze richting op gelopen en heet ons met vragende blik welkom.
“Wow, ok, dus jullie komen voor mij, nou kom verder” zegt Francis. Terwijl wij haar man, de kinderen en vriendin Angelica en haar man de hand schudden vertel ik Francis dat we haar een kerstzonnetje komen aanbieden van MooiBerghem, op aangeven van haar vriendin.
We nemen plaats op de bank in de gezellige huiskamer, waar van beide ouders de kinderen in een heuse kerststemming zijn. Ze hebben zojuist een lichtjesoptocht gehad van de Fonkeling, en de overgebleven hapjes staan nog op tafel. Terwijl de kinderen zich vermaken met allerlei spelletjes zitten de ouders aan een heerlijk kopje koffie met een glaasje amaretto. Wij krijgen van Francis ook een glaasje aangeboden, maar houden het vriendelijk bij de koffie.
Een hondje snuffelt vrolijk rond, en speelt met de kinderen. En dat hondje wordt al snel onderwerp van gesprek, want deze vrolijke viervoeter blijkt de trouwe huisvriend te zijn van haar onlangs overleden moeder.
Francis en haar man komen beide uit Landgraaf (limburg), en wonen inmiddels al jarenlang in ons mooie Berghem. Haar man werkt in Oss, en Francis werkt als dokterassistente in Veghel, en ze werkt ook nog vanuit huis als pedicure. Een echte bezige bij, die altijd maar bezig is om te zorgen dat het anderen aan niets ontbreekt. Hierbij denkt ze volgens haar vriendin weinig, en soms zelfs te weinig aan zichzelf. Het was dan ook vriendin Angelica die haar zo graag dit kerstzonnetje wilde geven, zodat ze beseft dat er ook mensen voor haar zijn, en dat ze het niet allemaal alleen hoeft te doen.
Zeker de afgelopen maanden zijn als een sneltrein voorbij gegaan, waarbij Francis samen met haar broer het erg plotselinge verlies van haar moeder moest regelen. Niet de makkelijkste taak, en zeker als je familie ook nog eens allemaal niet om de hoek wonen een hele drukke taak. Hierdoor is ze aan de verwerking van dit verlies zeker nog niet toegekomen.
Het liefst zou Francis dit jaar de feestdagen stilletjes voorbij laten gaan. Wij hopen dat deze enkele dagen vakantie en tijd maar haar gezin een goed begin zullen zijn van een gelukkig 2017. De steun van haar gezin en naaste vrienden zijn iets waar ze in elk geval ook voor komend jaar op kan bouwen.
We bedanken Francis en familie voor de spontaniteit en gastvrijheid, en nadat wij iedereen de hand hebben gegeven laat Francis ons uit. Brrrrrr.. Nu is het niet alleen donker, maar regent het ook nog een flink. We zoeken snel beschuiling in de auto, want we hebben zo nog een bezoekje.. maar dat leest u morgen.