In het kerstzonnetje, Jolanda Ploegmakers
Met weer een drukke middag voor de boeg kijken we waar we ons eerste kerstzonnetje gaan afleveren. Het penningkruid lezen we op onze agenda, in de piekenhoef dus. Daar aangekomen zien we al meteen een opvallend aantal auto’s bij het huis geparkeerd staan. Dat belooft wat! Vandaag zetten we iemand in het zonnetje die is aangedragen voor haar jarenlange vrijwilligerswerk en inzet voor de Bergse medemens, haar naam is Jolanda Ploegmakers. Omdat we Jolanda wel kennen, en weten dat ze van de ‘doe maar gewoon’ mentaliteit is gaan we achterom binnen.
We horen een flink aantal vrouwen in gesprek, en als we de deur binnenkomen lijkt het alsof we op een feestje terecht zijn gekomen. Iedereen lijkt te weten dat we komen, behalve Jolanda natuurlijk, die is zoals altijd druk in de weer met koffie en lekkernijen voor haar gasten.
Als alle ogen naar Jolanda worden gericht, en we uitleggen dat we toch echt voor haar komen nemen direct haar emoties de overhand. “Oh nee toch, niet nu, niet vandaag” is haar eerste reactie, terwijl ze haar hand door d’r haren haalt. Wij waren zogezegd de spreekwoordelijke druppel, en niet alleen Jolanda maar ook haar familie en vrienden blijken het niet droog te houden. Ze wordt van alle kanten geknuffeld en gefeliciteerd met haar kerstzonnetje, en al snel weet de ‘ijverige’ jolanda weer de overhand te krijgen.
Met “Ga zitten, pak een stoel” nemen we plaats aan de sfeervolle en drukke ‘damestafel’. In het voorbijgaan bedanken (en condoleren) we ook nog even Petra die ons dit kerstzonnetje had aangedragen en welke ondanks het recente verlies van haar schoonmoeder toch aanwezig is om Jolanda bij te staan.
Zoals zij omschreef is Jolanda iemand die altijd klaar staat voor anderen. Buiten het feit dat zij zich al vele jaren inzet voor stichting jeugd jongeren in Berghem heeft ze ook jarenlang de spreekwoordelijke kar getrokken bij de intocht van Sinterklaas in Berghem. Met haar energieke persoonlijkheid weet ze steevast hulp te bieden daar waar het nodig is. Twee jaar geleden, net voor kerst, overleed haar vader. Dus rond deze tijd van het jaar is het altijd al wat moeilijker voor Jolanda en familie.
Terwijl de koffie en iets lekkers voorbij komen valt ons direct een van hand tot hand gaande kerstkaart op. Het blijkt een kerstwens van haar dochter Lindsay, die momenteel in Amerika verblijft. Zij kan deze kerst en jaarwisseling niet bij haar familie doorbrengen, en dit is ondanks dat ze het haar dochter erg gunt niet in d’r kouwe kleren gaat zitten. Lindsay’s kerstwens blijkt perfect samen te vatten waarvoor we Jolanda in het kerstzonnetje zetten.
Met enkele kenmerkende woorden weet zij een prachtige omschrijving van haar moeder te geven. Het liedje ‘dat is toch je moedertje’ lijkt door haar te zijn geschreven. Mischien leuk om er even naar te luisteren.
https://www.youtube.com/watch?v=AZ8Uyfbv4ls
Na een gezellig uurtje kerstsfeer proeven moeten we dan toch echt opstappen, en wij wensen Jolanda, samen met Majodi en Mike een hele fijne kerst, een goeie jaarwisseling een een gelukkig 2015 toe. Met de thuiskomst van Lindsay, half januari, kan het begin eingelijk al niet meer stuk!