Vandaag in het kerstzonnetje: Marianne Dreese

Ons kerstzonnetje van vandaag brengt ons naar de Maanstraat. Bijna iedereen kent haar als ‘het gezicht van’ de dorpsraad, altijd aardig, behulpzaam en tijd voor een vriendelijk praatje. Een afspraak leek niet makkelijk in te plannen, maar vandaag blijkt dat we toch geluk hebben, want als ze aanbellen wordt er vrijwel direct opengemaakt. We zijn op bezoek bij Marianne Dreese. Lachend laat ze ons binnen terwijl we haar de hand schudden en zij ons binnenvraagt.

Haar man Frits is in de woonkamer en ook hem schudden we de hand terwijl we hem een heerlijke kerststol overhandigen. “Deze is voor u, want voor uw vrouw hebben we een ander cadeautje bij”, vertellen we hem wijzend op ons cadeautje.

We besluiten als Marianne binnenkomt haar dan ook direct ons cadeautje voor haar te overhandigen, namelijk haar eigen prachtige karikatuur (getekend door Caroline van Dijk). Ze vertelt trots dat ze al op bezoek is geweest bij Caroline om haar complimenten over te brengen. Marianne belooft ons na een snelle foto voor ons kerstzonnetje dat de karikatuur een mooi plaatsje zal krijgen.

Frits vraagt ons of we aan tafel of in de zithoek plaats willen nemen. We kiezen voor de zithoek en vlijen ons heerlijk op de bank voor een kort gesprekje. De koffie is al in de maak en we raken na een inkoppertje ‘wat ze met haar vrije tijd gaat doen’ vrijwel direct met Marianne in gesprek over de dorpsraad. Tja, het is inderdaad jammer dat ze onlangs heeft aangegeven om te gaan stoppen als secretaris van de dorpsraad Berghem waar ze 14 jaar actief is geweest.

Haar enorme betrokkenheid bij alle werkzaamheden van de dorpsraad steekt ze niet onder stoelen of banken. Marianne is als secretaris bijna bij alles betrokken geweest, en bovendien was zij voor veel inwoners iemand die makkelijk aanspreekbaar is, en die ‘de koe ook bij de horens durft te pakken’. Dat dit niet zomaar effe een vrijwilligersfunctie betreft blijkt als ze een kleine opsomming maakt van de diversiteit van werkzaamheden, vergaderingen, bezoeken, etc.

De tijd lijkt te vliegen als we lekker filosoferend met Marianne en haar man Frits enkele uitdagingen voorstellen waarmee ze de vrij te komen tijd zou kunnen besteden. Onze vraag of ze de openbare vergaderingen van de dorpsraad nog zal bezoeken antwoord ze bevestigend met ‘ja natuurlijk’. Als we haar man Frits vragen naar gezamenlijk besteding van vrije tijd zegt hij lachend‘. Mischien hoop ik straks wel dat ze weer meer om handen krijgt’

We hopen in elk geval dat Marianne en Frits het nieuwe jaar in goede gezondheid kunnen genieten van voldoende vrije tijd, en daarin de juiste combinatie weten te vinden met hun beider betrokkenheid bij de Berghemse gemeenschap.

We nemen handen schuddend afscheid, en wensen hen bij het naar buiten gaan hele fijne feestdagen en een gelukkig 2020. ‘Oh ja, en zie ik jullie op de nieuwjaarsreceptie van de dorpsraad’, roept ze nog snel. Met een lachend ‘waarschijnlijk wel’ stappen we in op weg naar ons volgende kerstzonnetje.