Helemaal wit, drie meter hoog met alleen een handdoekje om

Samen met ons vrouw ben ik er lekker uit geweest. Even op een handdoekje liggen op een Zuid-Europees strand. Maar nu ben ik weer terug en ik herken ons dorpje niet meer. Het leek wel of al die sangria die ik in de vakantie op heb, naar m’n hoofd gestegen is. Was dit Berge?

Het begon al met het weer. Meer dan twintig graden, in de zomer nog wel. Het moet niet gekker worden! De files Berge uit en Berge in zijn er nog steeds. Het duurt een kwartier om onze metropool in of uit te gaan. Ik schrok me rot toen ik over de Osseweg reed. Daar stond ie dan. Helemaal wit, bijna drie meter hoog, breeduit lachend en alleen een handdoekje omgeslagen bij Hans Timmers in de voortuin: het beeld van Alwin van Dijk.

Nou werkt Alwin hard, tapt hij een prima pilske en kan ie ook gruwelluk gezellig slap ouwe… maar om daarom dan een metershoog beeld voor hem neer te zetten…  En als je dat dan toch wilt, dan past zo’n beeld toch veel beter voor de nieuwe Berchplaets. Met een bordje ‘ik waak hier’ eronder bijvoorbeeld, dan blijven denken ze de volgende keer wel twee keer na voordat ze de audioapparatuur jatten.

Maar goed, iedereen die via de Osseweg Berghem binnenkomt, kijkt naar een breed glimlachende Alwin. Op zich is dat ook weer mooie reclame voor ons dorpje. Ooit hing op de ‘Rini van Rodijnen’-borden met alle activiteiten de tekst: ‘Welkom in Berge, hier kunde laache’. Dat kunnen we hier wel weer duidelijk zien, bij het beeld van onze nachtburgemeester. Enne als Hans Timmers dat beeld in zijn tuin beu is, of als het te veel zon wegneemt, dan kan ie het nog altijd verkopen.

Er zijn zoveel rommelmarkten in Berge. Op 16 september zelfs twee! Heb je wel kans dat het beeld dadelijk staat stof staat te happen bij Dora van Ravenstein op zolder.

Bergse Bartje