Alternatieve geneeswijzer uit Berghem Grad den Dol, ken jij hem nog?

Over ruim een week is het zo ver. Bèrge dur ut Lint presenteert op 12 november een nieuw boek 'Ik noem mar 'n dwarsstroat'. Om vooruit te lopen, is hier alvast weer een mooi verhaal uit het eerste boek "Vijftig klurre Bèrgs" van de oude alternatieve geneeswijzer uit Berghem, Grad den Dol! Al die negatieve verhalen over de gezondheidszorg tegenwoordig laten ook de Berghemnaar niet onberoerd. Specialisten die te

veel kosten in rekening brengen, huisartsen

die te snel doorverwijzen. Gelukkig is de zorg in ons dorp al sinds decennia overzichtelijk gebleven. Voor griep of verkoudheid waren er Akkertjes, maar ook unne goeien borrel deed soms wonderen. Voor het serieuzere werk ging je naar dokter Theunisse en schreef die iets voor, dan kwam je aan het loket van zijn zus terecht: juffrouw Theunisse.

Berghem had ook zijn specialist, Grad de Groot, in het dorp beter bekend als Grad den Dol. Grad was bestrijder van allerhande soorten pijnen; van brandwonden tot botbreuken. Hij kon je ook van wratten verlossen. Geen centje pijn. Als je zijn huis aan de Korte Heistraat 2, vroeger Heide C14,. binnenging, zag je geen tapijt maar zand op de vloer liggen. Grad ontving je met een bedankbrief van een sjieke mevrouw. Uit Den Haag nota bene, voor hem het ultieme bewijs dat zijn methodes werkten. Wratten behandelde hij met een onbestemde, lauwwarme vloeistof uit een Players sigarettenblikje.

Bij pijn keek hij eerst met een schabbelier aan een vliegertouwtje hoe erg het was. Hoe sneller de medaille ronddraaide, des te erger de pijn. Daarna prevelde hij wat en was de behandeling klaar. Het werkte zelfs op afstand: als de patiënt thuis op bed of in het ziekenhuis lag.

’s Avonds liep Grad op het land, biddend voor zijn patiënten, dur de voor heene. Dan zat zijn missie er op. De behandelingen waren gratis. Maar wilde je toch iets betalen, dan mocht dat. De opbrengst ging naar de Paterskerk in Oss, door Grad persoonlijk gebracht als hij op zondagochtend half zes naar de duivenmis ging.

Wie denkt dat dit verleden tijd is, heeft het mis. Ook nu nog werkt de zorg in Berghem volgens een vertrouwd recept. Wie bij Bep Bloemers in de drogisterij om een middeltje kwam tegen oorpijn, brandwonden of een verstuiking, krijgt behalve een smeersel of een pilletje ook het telefoonnummer van Frans van Rodijnen uit de Veldstraat mee. ‘Ik heb het nummer onder mijn toonbank liggen’, verklaart Bep. ‘En sommigen staan buiten voor de winkel al te bellen.’ Kortom,een samenwerking in de zorg waar ze in Den Haag nog een puntje aan kunnen zuigen.

Het medium zelf is er erg nuchter onder. ‘Het is een gave’, verklaart Frans. ‘Maar iedereen heeft die. Je moet het alleen weten.’ Hij kreeg het over van zijn vader Piet en doet het al veertig jaar. Zijn praktijk is met de tijd meegegroeid, want je kunt de klachten ook doorbellen. ‘Ik vraag eerst naar de voornaam. Daarna concentreer ik me op de persoon en de klacht en bid er een zelfgemaakte tekst bij.’ Frans hoeft er niets voor te hebben, maar een reactie stelt hij wel op prijs. Volgens Bep werkt het systeem perfect en zijn de resultaten navenant.

‘Vooral die mense uit dun Piekenhoef. Die snappen er niks van. Dat dit allemaal kan in Berghem.’

Bron: Vijftig klurre Bèrgs